Elveda Dünya Şiiri - Ömür Yılmaz

Gök ağlayınca kavuşur sevgilisiyle yağmur,
Kokar etraf mis gibi çamur,
Sesi yağmurun müzik orkestrasına andırır,
O sırada bülbül güle sırnaşır.

Dinince göğün feryadı,
Yerlerin coşkusu yarım kaldı,
Ayrılıklar birbirini kovaladı,
Bunu duyan koca çınar bile ağladı.

Sarı gelin sıcak yüzüyle bakınca,
Günlük güneşliktir yeşil mantolular,
Küser de gelmezse bahar,
Tohumların içini bir korku sarar.

Allah'a ısmarladık dedik kışa,
Kucak dolusu merhabalar yaza,
Ben mevsimleri saya saya,
Ayrılık çanları çalıyor ''elveda dünya''.