İş yok! Bu akşam kepengini indirdim, kapattım dükkanı,
Cebimde hayallerim! Kuruşluktan bozma; anahtarlıkta umutlarım..
Kapattım onsuzlukla dönüp duran dünya denen hanı,
Yine gecelerce yıldızları bedenime yorgan yapar yatarım..
Akşama yiyecek lokmam yok; malum işler kesat,
Bir ses diyor ki; ondan sana kalan ne varsa kes at,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Gönülde kiracıydım, kirayı da ödeyemedim; yandığımın!
İyi bir müşteri bekledim, farkında değildim kandığımın,
Bir gülüşü, bir bakışı yetiyordu seviyor diye sandığımın,
Kilidi vurdum anılara, denize attım anahtarını sandığımın..
siz değilsiniz kanan bence bu büyük aşkınıza layık olmayandır kanan
böylesine içli bir şiir okuttuğunuz için teşekkür ederim
saygılar
Bu ne aşk? Biliyorumki, bir gönlün ev sahipliğini yapmak sana göre değil. Sermaye veririz, yeterki dükkanın açık olsun abicim. F.Güler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta