Elveda Derken Şiiri - Cevat İdin

Elveda derken tüm bitişler ben bir merhabayla ayrıldım senden
Çünkü anladım ki içimde kalmıştı bir parçan sen giderken
Gitme dedim… sessiz bir çığlık attım ardından sesim çıkmadı…
Boğazıma dolandı sevdan..
Ağlayacak kendimi parçalayacaktım,engel olmasaydı içimdeki parçan ağlayamadım…
Seni sensizde sevebileceğimi sandım.
Ve anladım…

İnsan nasılda yaşlanıyor bir anda yüzü nasıl üşüyor,
Anladım insan nasıl kalabalık içinde yalnız kalıyor …
Bugün anladım insan bir sabah kalkınca bir anda her şeyini kaybedebiliyor.
Anladım, bi odada bir insanı bir ömür boyu nasıl mutlu yaşatabiliyor.
Geç kadım derken ama değerini anladım..

El sallamadım ardından..
Sanki gitmek değilde aylardır hasretle beklenen bir gelişti bu ayrılık..
Sanki iki perdelik bir tiyatro oyununun ilk perdesiydi gidişin
Ve ikinci perdesi ebediyen birliktelik sahnesi olacaktı.
Birinci perdesi bitti herkes bu kocaman sevdayı nasıl yok ettik diye alkışladı bizi…
Bu yaşananlar birer oyundu oyuncularsa sen ve bendik…
O oyunsa sevgiydi…

Elveda demedim diyemedim sen giderken…
Anladım aşkın neden üç harf olduğunu.
A; adamdı yani ben, K; kadındı yani sen, Ş; ise bir şelaleydi iki kalp arasında akıp giden …
Tamamı üç harften oluşan bir hayat tuzağıydı AŞK.
Yanlış kalbe akarsa bir ömrü zehreden …
Aşkı da sende anladım ben.
İnce hesapların sonunda karar verilen çıkara bağlı sevgiler şaşırtmıştı beklide aşkın yönünü…

Aşkı da, senide, benide anladım…
Anladım ki birtek ayrılıktı, bizi tek bir ortak noktada birleştiren

cevat İdin