Sanma elveda derken içim acımıyor.
Yaprağını titreyerek rüzgara bırakan dal misali,
Ellerim ellerini bırakıyor titreyerek.
Son çırpınışla karayı döven dalganın ayrılışı gibi,
Ayrılıyorum yarim kendimden parçalar bırakarak.
Sanma elveda derken içim acımıyor.
Kalbim param parça yerdeki cam kırıkları gibi.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
