Elveda Derken Şiiri - Kâzım Özgür

1
Yaşadın bu ömrü kayboldu gitti;
El tutmaz göz görmez, mal neye yarar?
O gençlik çağların bir anda bitti;
Kurumuş nehirde, sal niye yarar?
2
Söndürdün ateşi közün kalmadı;
Son çaba sarf ettin, hazın kalmadı.
Harcadın tükendi özün kalmadı;
Sirkeye karışmış; bal neye yarar?
3
Bağında, bahçende güllerin solmuş;
Yaşın ilerleyip de yetmiş bir olmuş.
Amel defterine günahlar dolmuş;
Günahkâr dünyada; kal neye yarar?
4
Gönül havalanma, engin ol engin;
Şu hayat yolunda buldun mu dengin?
Ne kadar sıkarsın, oldun mu zengin?
İsrafla harcarsan, bol neye yarar?
5
İnsafın yok ise bu vicdan kurur;
Ona mani olur nefsiyle, gurur.
Yaparsa bir yardım, diline vurur.
Bol keseden sözler; fal neye yarar?
6
Özgürün içinde gizli derdi var;
Mevla’nın sevdiği kulu ferdi var.
Herkes kötü değil, nice merdi var;
Sağ selamet dedir sol neye yarar?

Kazım ÖZGÜR 8/Aralık/2009