Farzet; Hardarpaşadan ayrılan bir tren
ve son vagonda, cam kenarında ben
nefesimden cam buğulanmış dışarısı ayaz.
ardımda bir çift göz bırakarak gidiyorum.
Belli ki hüzünlü bakıyor,
Dokunsan ağlamaklı,
Gözkapakları zor gizliyor yaşları.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta