Elveda Çocuklarım Şiiri - Yorumlar

idaelist yüreğin gür sesini candan kutlarım

Harika şiirinizi tekrar okuma fırastı için teşekkür ediyorum sevgili hocam..

Yaşam sevinciniz ve başarılarınız daim olsun..

Saygı ve Selamlarımla..

Hüseyin Çubuk

sevgili meslekdaşım, o diktiğin fidanlar, sanırım şimdi büyümüş, kimisi öğretmen kimisi hakim kimisi mühendis olmuştur. hepsinden önemlisi vatan sevdalısı birer insan olmuşlardır. kutluyorum.....

Sayin Sagir anlamli,duygu yüklü,yüreginizin sesi siirinizi kutluyorum,esen kalin sevgi ve saygi ile Talat Özgen

Tebrikler üstadım.gönlüne sağlık.iyi günler dilerim...

Duygu yüklü muhteşem çalışmanızı tebrik eder, duyarlı yüreğinizi kutlarım.Emeğinize ve kaleminize sağlık üstadım.

Sağol, benide duygulandırdn helelolsun sana ne güzel yüregin ne güzel segilerin var. Nasılda güzel dile getirmişsin duygularını. Yüregine kalemine sağlık. Bin yaşa Hocam. Selam olsun öğrencilerin adına. Sağol...

Değerli meslekdaşım,
Ben Güneydoğu' da öğretmenlik yapmadım.Ama o yörenin çocuklarını çalıştığım çeşitli şehir ve okullarda okuttum. Eşimin asker olması bana bu fırsatı tanıdı. Karşılıksız sevgiyi çocuk gözlerinden ve yüreklerinden öğrendim.Ne meslek yaşamımda ne de sonra hiç bir zaman ve hiç bir şekilde ayrım yapmadım.Emekli olduktan sonra bile görev aldığım sivil toplum kuruluşunda 520 çocuğu sünnet ettirdik hiç ayrım gözetmeksizin, seve seve.Hatta pek çoğu o yöredendi.Hala düşlerimi süslüyor o çocuklar.Ah! ...O çocukların ebeveynleri nasıl bir oyunun içinde olduklarını bir bilebilseler...Kutluyorum vatan aşkıyla çarpan sevgi dolu hümanist yüreğinizi.Şiiriniz sanki benim yürek sesimdi.Emeklilik dilekçemi verirken yazdığım şiirimi armağan ediyorum ben de size sevgili meslekdaşım.

GİDİŞ BİLETİ

Yüreğime ayrılığın acısı çöreklendikçe
Avutmaya çalıştım kendimi:
“Bu ilk ayrılışım değil,, dedim sessizce…
Daha önce de ayrılmıştım öğrencilerimden
Hem de bir iki üç değil,kaç kez…
Her yeni doğan gün yeni bir umutsa
Her yeni tayin de yeni bir ayrılıktı.
Her ayrılık bir albüm anı,
Geride bırakılan bir avuç dost
Ve bir sınıf dolusu tertemiz minik kalpler.

Büyük bir umutla sarılırdım yenilerine her seferinde
Bu kez mutlaka tamamlarım diye;
Yeni bir tayin çıkar kanatırdı yaramı eskisi kapanmadan.
Bunları da kaderlerine terk ederdim mezun edemeden.

Yerime gelen elbette alırdı kutsal emanetlerimi
Şüphesiz üzerlerine titrerdi de
Ama ne zaman öğrenirdi? :
Ayşe’nin üvey annesinden çektiklerini,
Ahmet’in simit sattığını,
Ömer’in altını ıslattığını…

Gittiğim yerlerde yeni Elvan’lar,Emin’ler sarardı yaralarımı.
Onlar, benim yarım kalmış öykülerim,
Tablolarım, bitmemiş senfonilerim,
Çıraklık devrimin eserleriydi.
Derken bir gün son eserimi tamamladım.
Bir veda gününün sonunda ayrıldı yollarımız
Dağıldık dört bir yana,
Bir kristal bardağın kırılan parçaları gibi…

Bilet almaya giderken düşündüm derin derin:
“Bunlar eser mi,şaheser mi?
Çıraklık mı,kalfalık mı,ustalık mı? ,,
Karar veremedim.
Sonra elimdeki biletime baktım da:
“Hayret! ,,Dedim kendikendime,
Acaba yanlış mı aldım?
Bu seferki gidiş- dönüş değil,sadece GİDİŞ.

Naime ÖZEREN
Em.Öğretmen

Çocuklar da sizin gözünüzle görebilse keşke. Tebrikler.

Bir öğretmen olarak İsmail Bey, bu şiirinizden çok etkilendim, otuz yıla yaklaşan öğretmenlik hayatımda yaşadıklarım hissettiklerim gözümün önünden gelip geçti, çok duygulandım, gözlerim yaşardı, yüreğinize ve kaleminize sağlık, tebrik ediyor ve tam puanımla da kutluyor, antolojime alıyorum.