Elveda Can Dostlarım Şiiri - Mehmet Aslan

Gidiyorum dostlarım yine gurbet ellere,
Derdimi anlatmak için sahrada çöllere,
Dönmüştüm kapılmaz diye gözlerim sellere,
Yanılmışım, kapıldım yine eski dertlere.

Kurtulamadım bu hayatın kahpe ellerinden,
Tek parça dönmüştüm Irak’ın çöllerinden,
Yılmamıştım askerin kurşun seslerinden,
Dostlarımda vardı anlamasam da dillerinden.

Hiç biri sizlerden çektiğim kadar çektirmedi,
Ne yaptıysam da dertlerim buralarda bitmedi,
Başka ne yapabilirdim ki, yaptıklarım yetmedi,
Nasıl kaderim var ki benim, beni hiç sevmedi.

Asla bilmezsiniz sizleri ne çok sevdiğimi,
Bilemezsiniz sizlerden neler çektiğimi,
Ne ben söyleyebilirim sizlere bildiğimi,
Ne de siz anlayabilirsiniz neler kaybettiğimi.

Sakın üzmeyin kendinizi arkadaşlarım,
Duyarsam dinmez oralarda da gözyaşlarım,
Yeter ki siz rahat olun ben yüreğimi dağlarım,
Elveda dünyama sığdıramadığım can dostlarım.