Elveda bile demedin anlamadım son sözünü
Şu dünyada soramadım bana bakan gözünü
Biliyorum dönmen mümkün değil bekle beni
Nasıl olsa öğrenirim işin gerçek olan yüzünü
En son cümlen üzülme yeneceğiz bunuda demiştin
Yüreğime o zamanlar soğuk sular serpmiştin
Allah'ıma yalvarıp ondan izin bile istemiştin
Birden bire yığıldın yere sonrada düzelmemiştin
Gidişin söyleyişin hepsi o oldu,dilin tutuldu
Acılarını içine gömdün umutların yok oldu
Dalgın dalgın bakardın gözlerin yorgundu
Unutmadım unutamam bedenin toprak oldu
17.07.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 17.7.2008 03:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Son anlarda bile umudumu yitirmedim düzelir derken yok oldun biemedim acılar içinde kıvranıyordun....
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/17/elveda-bile-demedin.jpg)
Diline saglık
TÜM YORUMLAR (1)