Elveda Beytullah Şiiri - Hanifi Kara

ELVEDA BEYTULLAH

Bir türlü ayrılmak istemesek de
Elvedâ Beytullah elvedâ sana.
Zaman geldi çattı, elden ne gelir
Elvedâ Beytullah elvedâ sana.

Hazreti İbrahim etmişti dâvet
Duyunca tüm ruhlar dediler -“Evet”
Müezzin mahfili, Hacer-ül Esvet
Elvedâ Beytullah elvedâ sana.

Kapılmış gideriz sele birlikte
Gel konalım gönül güle birlikte!
Safa, Merve, Zemzem ile birlikte
Elvedâ Beytullah elvedâ sana.

Tavaf eder durur yaşlı ve çocuk
Sonunda namazla alınır soluk
Mültezem’le, Hıcır ve Altınoluk
Elvedâ Beytullah elvedâ sana.

Onca peygamberler veliler hani?
Cennete girmeye münkirlik mâni
Makâm-ı İbrahim, Rükn-ü Yemâni
Elvedâ Beytullah elvedâ sana.

Gülü bulduk amma bülbül olmadık
O’nun aşkı ile açıp solmadık
Üç buçuk ay kaldık kadrin bilmedik
Elvedâ Beytullah elvedâ sana.

Mekke’yle, Medine ne güzel ildi
Onun kıymetini bilenler bildi
Yine ayrılmanın zamanı geldi
Elvedâ Beytullah elvedâ sana...

Hanifi KARA