her sokak yalnızlığa cıkıyor
artık tum insanlar saklanıyor,
perdelerin ardına
yuzlerini göstermekten korkuyorlar.
gökyuzunde yıldızlar sessizliğe burunmuş,
ay bulutların arasında ağlıyor,
gece tum karanlığıyla ustume cökuyor,
nefes alamıyorum,ruhum daralıyor
gözlerim kapanıyor...
bir anlık huzur
kaybettiğim onca şeyden sonra,
bir anlık frahlama
kactığım onca yalandan sonra,
uyuyorum
bir deha uyanmamak üzere
yanımda tutta bileceğim bir el yok
ve son vedam kendime
elveda
Kayıt Tarihi : 11.5.2009 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yalnızlık hiç ummadığın anda çöker başına
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!