17'ydiler daha mektepli çocuklar
Çanakkale'ye uçtular inançtan atlarıyla
Yârin koynuna giremeden girdiler kara toprağa
306,307,308 hepsi düştü şu kandan göle
Güzide bulamadı Süreyyasını
2.Tümen yattı Arıburnuna kalkmadı
Refikanın kokusunu kan buladı
Gencecikti onlar daha 17'lerinde
Vatan çağırınca göreve, aldı kara vapur
Kan kokuyordu vapur , oysa
Umut kokardı 17'sinde çocuklar
İzciyim dediler, asker oldular
Düştüler cehennemdeki alevden ateşe
Abdestini alıp da gittiler cepheye
Kıldılar kendi cenazelerini
Ağladı analar babalar
Bekledi yârlar , evlatlar
Ama ne gelen oldu ne giden
Bir karış toprağa düştü o bedenler
Cenneti alâya uçtuklarında
Bağrına bastı toprak 17'leri
Kayıt Tarihi : 20.4.2025 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elveda aşk kitabına itafen
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!