Elveda ! Sanırım bu hayatta
Seni artık hiç görmeyeceğim.
Ölüm gelir, seni çağırır ve beni unutursa ;
Kaybederken seni sevdiğimi hissedeceğim.
Gözyaşı yok, şikâyet yok boş yere.
Geleceğe saygılı olmayı bilirim.
Seni götürecek gemi geliyor işte,
Gidişini gülümseyerek seyrederim.
Uzaklaşıyorsun ümitle dolu,
Ama gururla geri döneceksin;
Yokluğundan acı çekenleri,
Kimlerdir bilmeyeceksin.
Elveda ! Hoş bir hayal kuracak,
Tehlikeli bir zevkten sarhoş olacaksın ;
Uzun zaman gözlerini tekrar kamaştıracak,
Yolunun üstünde doğan, bir yıldız bulacaksın.
Bir gün hissedeceksin belki,
Bizi anlayan bir kalbin değerini,
Onu tanıyorken bulunan bir nimeti
Ve kaybederken acı duyulan şeyi.
,Alfred de Musset (1810-1857)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 14.5.2018 13:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sunar Yazıcıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/14/elveda-alfred-de-musset.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!