Elveda Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Özlem ve ayrılığın dili,
Hasat zamanı gelmiş
Hasret duyulan sevgiliye
Sunulacak bir demet çiçek ti.
Aşktı,yürekte..
Suskun ve sükün..

Sevgi..
Yürek işçisinin çiçeğe dökülen teriydi,
Özüne dokununca his edilen
Binbir sevinç,tarifsiz duyguydu
Cennet bahçesini yaşatan..
Emekti..

Aşk dolu bir yürekte
Kaç kelime eskidi
Söylerken,
Oluk oluk kanayıp aktı dilde.
Kaybolup yitirilmezsin diye
Kaç yıldız koptu yerinden,
Düştü karanlık vadilere..

Ömrümüzde..
Ardından Karanfil atacak
Bir liman daha geride bırakıp,
Bilinmezlere doğru
Koynuna rüzgarları doldurup
Sahipsiz ayrılıklara yelken açıp
Sessiz sedasız ayrılırken buralardan
Yüreğimde gam,gönülde keder ile
Savrulurken yarım kalan hayaller,soldu.

Umut
Başka baharlarda
Bir Çiçeğin özünde tomurcuk olup renga renk hayat bulacak..

Ayrılık bitene,düşler ülkesine gelene dek,
Sadece,
Çiçek sev,
Çiçek tut,
Çiçek düşün ve kokla..
Dokunacağım bütün çiçeklerdesin.
Kokusunda can bulup dertleşeceğim,
Göğsümün sol yanında hep taşıyacağım
Menekşe kokusunda
Aşkın bahçesinde,
Bülbülün dilinde düşmeyen bir güle emenatsin..

Elveda hayallerim
Elveda Düşler Prensesi..