Ölesiye sevdim engeller aşamadım
Her yolu denedim ama başaramadım
Seni bilemem asla mutlu yaşamadım
…Kaderimize ve dünyaya kahretmişim.
Sabırla çabaladım ne hayaller kurdum
Felek bir gün yüzümüze güler diyordum
Cevaplarını çok aradım gönle sordum
…Kendime acımam sana yazık etmişim.
Bir halta yarayacağın sanmam şairim
Baltaya sap olamadım sözde mahirim
Tek dostum kaldı yazdığım onca şiirim
…Hayallere daldım ancak onu görmüşüm.
Elveda aşkım, elveda kalem ve kâğıt
Bundan sonra ne yazayım hepsini dağıt
Gözden akan yaşlar dinsin bitsin bu ağıt
…İflah olmam artık erimiş tükenmişim.
Eli elime değmeyen kırk yıllık sözlüm
Hatalarım varsa bağışla melek yüzlüm
Son veda da sana olsun ey kömür gözlüm
…Sen mutlu olmaya çalış ben olmamışım.
Hiç bilmedin tanımadın hiç sevmedin say
Bedduan başım üstüne ona da hay hay
Umutsuz Ceyhan deli divane vay ki vay
...Yolun sonuna geldim huzur bulmamışım.
Adana/2010
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 28.3.2011 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir yazmayacağım diye kaç kez tövbe ettim kaç kez bozdum, kaç kez yırttım. Sayısını bile unuttum şiir benim aşım ekmeğim, Rahmetli Aşık Veysel'in dediği gibi, benim sadık yârim. Ne şiirler vaz geçti ne de ben. Nereye kadar bilmiyorum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!