Ne zırlıyorsun be? Demedik mi elveda?
Ben gittikten sonra niye gelmişsin? Gelme!
Bak, boşuboşuna akıtma gözyaşını
İdrar-ı-mesane gibi üstüme dökme!
Lâzım değil, toz atma mekân-ül-kabrime
Rahat bırak, artık uyusun yorgun başım
Ya, yürüyüp durma mezarımın üstünde
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Ayrılık her zaman olabilen bir durum. Bazı ayrılıklar elveda diyerek biterken bazı durumlarda elveda da denilemez.
Bazen insanın elveda demeye gücü veya içi dayanamaz yetmez ve bu durumda vedasız ayrılıklar oluşur.
Bu durumda çekip gidilirken güçlü olduğunu zanneder insan. Gerçekte ise sadece bir kaçıştır bu belirsizlik. Her durumda arkada bırakılan kırık bir kalp söz konusudur.
Ancak şiirimizin başlığı ‘Elveda’. Şair açıkça elveda demektedir. Yani kalbi kırık olan bizzat elveda diyendir. İnsan kalbini kırmamak gerek.
Beğenerek okudum.
Kutlarım.
kutlarım dost
yürek sesiniz daim kaleminiz kavi olsun canı gönülden kutluyorum çok hoş bir şiirdi
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta