Adını duymak istemiyorum artık..
Artık yüzüne bakmak istemiyorum.
Gülmüyor bu kader yüzüme senli cümlelerde;
Senli söylemler haram oluyor kendime.
Yara oluyor hep bir çığlık
Ve her bir çığlıkta ben seni duyuyorum.
Kapanıyor bir bir kapılar,
Bir bir acı var artık bu yürekte;
Sorsan; her birini anlatırlar..
Adını silmek de nafile;
Artık yüreğimi bile değiştirdim; bu dilde.
Azap diyorum her bir yaşantımıza,
Hatırlarsam;
Yine ben suçluyum; değer verdiğim için bu aşka..
Bu aşk bir yalan,
Bu aşk bir günah olmuş;
Haram olmuş,
Suç olmuş,
Hayırsız olmuş der geçerim yine..
Yine alamam kendimi;
Yine ağlar dururum feryat-figan..
Bir gece atlar giderim ben de
Belki bir boğaz serintisinde;
Belki de Haliç’ten daha ötelerde…
Unut derim sonra yüreğime;
Unut derim, atla, kahret sen de..
İster sev, ister sevme sonra beni;
Adıma dair,
Aşkıma dair söz eyleme yeter bana..
Unut beni; benli cümleler kurma
İnanmazsın belki ama;
Bu yüreksizliğin bile yetecek bana..
Ve şimdi var ise bir elveda;
İlk ve son değil ama;
Bu kez anlamsızca yine sana..
elveda…
09.mayıs.2011
Kayıt Tarihi : 17.6.2014 04:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!