sen, ey acemi mimar!
bir mabet inşa ettin bin bir emekle
duvarları sırçaydı,
harcını yoğurmuştun sevgiyle
sabır örmüştün, gündüz- gece
temeli aşktı, koruyordun özenle
adım duaydı dilinde hece hece
fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Devamını Oku
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
