sen, ey acemi mimar!
bir mabet inşa ettin bin bir emekle
duvarları sırçaydı,
harcını yoğurmuştun sevgiyle
sabır örmüştün, gündüz- gece
temeli aşktı, koruyordun özenle
adım duaydı dilinde hece hece
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
