Bütün sevgililerim terk etti beni
Umut, yalnızlık ve yaşam…
Hiç biri koymadı yalnızlık kadar
Ezeli sevgilimdi o,
Bir ateş parçası gibi koynumda
Sabaha kadar sevişirdik durmadan
Sabah yorgunluğa terk edilirdim
Bir avuç insan toplanırdı etrafıma
Cam kırığı gibiydi suratları
Patlamış balon gibiydi kimi
Ben yalnızlığa yorgun düşerken
Bunlar farkına bile varmamışlardı yalnızlığın
Yaşamışlardı iliklerine kadar
Aşk ı,yaşamı ve umudu; ne güzel
Kimi fide, Yaşama veda vaktiydi artık
Koca çınardı kimi Yolun sonuydu
Gül bitmişti kimisin de Korkulu ve gizemli
Hepsi kurudu gitti Yaşama umuda ve yalnızlığa
O vazgeçilmez umutlarımın Kısacası bütün sevgililerim…
Geride bir ben kaldım Hepinize elveda
Birde paramparça Dorukta güneş olmayınca aydınlığa elveda
İlkbaharım
Kayıt Tarihi : 20.10.2013 18:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Edip Onar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/20/elveda-881.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!