Elvedâ... Şiiri - Mecit Aktürk

Hiç unutmam...Hatırlarım, dün gibi
Aylardan Mart, hava soğuk, ayazdı.
Günler geçmiş, kesmemişti kar, tipi
Her taraf buz, hakim tek renk beyazdı.

Kör talihim geziyordu peşimde
Dünyadayken yaşıyordum mahşeri.
Yine aşkdan yangın varken düşümde
Bir hışımla girdi zalim içeri.

Son mektubu yırtıp atıp ateşe
"Gör!" demişti, yüreğimi yakarak.
Sayıp tek tek suçlarımı peşpeşe
Kükremişti gözlerime bakarak.

"Doldu" deyip aşkımızın miâdı
"Zor" demişti "birleşmemiz" gülerek.
Umudumun kırılmıştı kanadı
"Hayat" artık, yaşamaktı...ölerek!

Gönül yaslı, esiriydi dil âh'ın
Herşey bitmiş çıkmıyordu ses, seda.
Son söz vardı sürgüsünde silahın
Altı harfli, üç heceydi; E L V E D A...