Elveda Şiiri - Yusuf Budaklı

Anılarım artık çok eski hatırlanmıyor,
Yaşım çok ileri,ölümü durduramıyor.
İnsan her an ölür de yetmişinden sonra,
Yazmaktan ölmeye bile vaktim kalmıyor.

Ellerim titrek ve soğuk ama hala yazıyor,
Kalbim buruk ta olsa hafif hafif atıyor.
Bu yaştan sonra yazsam ne olur,yazmasam ne?
Beynim bulanık ta olsa hala cümleler üretiyor.

Zihnimde bir sürü düşünce,ama bir şey ifade etmiyor,
Ne derdim var ne kederim.Hepsi bir bir kayboluyor.
Çok mu çalıştım diye soruyorum da kendime,
İnsanlar ne selam veriyor,ne yüzüme bakıyor.

Şiirlerim ve ben,bir boşluğa itiliyor,
Damarlarım genişledi,artık ölüme yürüyor.
Ben yapacağımı yaptım,artık yeni nesillere,
Kendimi hatırlatacağım,ve artık göç ediyorum.Elveda.