Bugün aşkın ellerinden tut;
Son defa kucakla sevdayı.
Duvarlara sorduğunda
Anlayacaksın bu faciayı.
Ardında ellerim yüzümün arasında,
Çöküp kalacağım sadece.
Sessiz bir bakışım gelecek ardından,
Sen bir enkaz görürsen şaşırma,
Kısık bir sesle diyeceğim sana elveda.
Bu aralar koymuyor gidişler bana,
O kadar çok alıştım ki sancılara.
Senin gidişin çölde bir kum tanesi.
Gökte tek bir yıldız.
Yeryüzünde tek bir aşık;
Ama biraz sabırsız ve biraz yalnız.
Bir kitabın ilk cümlesi.
Senin gidişin ne ki;
En fazla üstüme gelir dertlerin cümlesi.
Şimdi sen herhangi bir şiirin mısra sonunda
Tek sözcüksün: Elveda.
Ayaklarımı diredim sevdaya.
Artık aşkın baş harfi bile yok sözlüklerde.
Ve hala imla kılavuzlarında,
Sevdanın doğru yazılışını bulamadım.
Ve gazetelerde bir tekzip metnisin;
Yanlış yaşanmışlıklar adına.
Şimdi bir şarkı seçtim sana.
Bak diyor ki Elveda
“Elveda mutluluklar
Elveda tüm umutlar
Elveda ey gençliğim
Elveda geleceğim”
Elveda gençliğim ve geleceğim.
Elveda ömrümün ilk cümlesi.
Dertlerin bil cümlesi.
Yüzümün ilk gülmesi.
Şimdi son mutluluğu ol gönlümün.
Oysa ilk aşkıydın ömrümün.
Son olmayacaktın.
Tek aşkım kalacaktın.
Şimdi ardında puslu sabahları bırak
Geride günahları,
Sancılı bir aşka ahları,
Geride bana bir şey bırak
Acıdan ve kederden başka.
Geride bana bir şey bırak.
Ama istemem senden başka.
Ve gel bu kez de deme bana Elveda
(Kiğı,Aralık’07)
Mehmed AksuKayıt Tarihi : 9.1.2013 21:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!