Elveda Şiiri - Halil Yılmaz

Uykusuzluğa alıştı gözlerim,
Sükûtla sohbetteyim bu gece.
Bir derin karanlık çöktü içime,
Kalbim ateşe koşan kelebek,
Aklıma sen gelince.

Varmak ile yanmak arasındayım,
Ne perili aşk kaldı ne ifritli kin.
Hayallerim darağacına asılı,
Gözlerimde sen kayıyorsun,
İskemlede tekme izlerin…

Karanlığın kalbi aydınlanıyor,
Ufukta yaşanmamış mevsimler.
Karasevda yurdu görünüyor,
Yanık düşlerliye bekleyen,
Mecnun hırkalı isimler.

Ben sende kayıp ya da sen bende,
Tek kişilik tabutta sen yoksun.
Umuda kurduğun tuzaklarınla,
Bulursan çölde kalmış ruhları,
Aşk diye okursun.

Ruhuma değdirme artık gözyaşlarını,
Hatırla viraneler senin eserin.
Bir kavi elveda gizledim gidişimde,
Yollar kapandı olacak dualara,
Adresi yok bu yerin.

28.11.2012 Ağrı