Elveda Şiiri - İbrahim Cihan Şahin

Sana elveda demeden gidiyorum...

Güzel bir gün var dışarda.
Güneş yakıyor herşeyi.
Sonsuz gücünü gösteriyor adeta.
Hiç bitmeyecek sanki enerjisi.

Gölgede hafif eser burası.
Ne kadar garip değil mi?
Ufak bir engel yetiyor,
O ışınlarını durdurmaya.
O yakıcı, güçlü ışıktan,
Bir gölge yaratmaya.

Sana olan duygularım,
Bir güneş misali.
Ama gölgede kaldım sevgilim.
Soğuk bir rüzgar esiyor,
Kalbimin etrafında.
Gidiyorum...
Güneşli ve güzel bir yer bulmaya.

Sana elveda demeden gidiyorum.

Ben olmayacağım uyandığında.
Hiç bilmeyeceksin nedenini,
Herşey anlamsız gelecek.
Ben giderken arkamdan,
Gözyaşı bile dökemeyeceksin.
Gitme kal diyemeyeceksin...
Çünkü ben zaten gittim çoktan.