Elveda Şiiri - Osman Şimşit

Hayat,tiyatro sahnesi derler
Çıkarsın sahneye en iyi oyunculuğunla oynarsın oyununu
Senaryo belli,orda oynayacağın oyununun ne kadar zamana sığacağıda..
Herkez o sahnede boy gösterir üçer beşer
Oyun bittimi herkez iner sahneden teker teker..

Hayat sahnem gözlerinin üzerindeydi..
Benim oyunumun tek sehircisiydin
Güldüm mü gülerdin,ağladım mı ağlar..
Hep destek çıkardın bana,o salondaki alkış seslerinle..
Gülüşün hayattı,hayatsa sen..
Ben senle bendim..
Senin içinde beni yaşadım..

Artık anlamıştım..
Sahneme yakışan,karşılıklı oynayacağım oyuncu sendin..
Senaryo bellidir,öyle bilinir..
Sen onuda deiştirdin yönetmenim..

Bizim mutluluğumuza gözlerinin salonu küçük gelmeye başladı..
Ben kalbine,
Sevgi büyüyerek Aşka taşınmıştı anlayacağın..
Oyunuma daha sıkı sarıldım,bu sefer oynamak için oynuyordum,
Mutluydum..
Yaşayarak oynuyordum..
Sahneden inmektir en korkulu rüya aktörler için,
Ben seninle oyunumu mutlu oynadığım gibi bitirecektim,
Oyunumun içinde kötü bir oyun kurup beni bitirene kadar..

Neyin sonu yoktur ki?
Mutluluk iskeleye demirini attı..
Şimdi gemide hüznün hükmü..

Artık mutsuzdun..
Ne oldu sana?
Gamzelerindeki güller neden soldu?
Her gün sulamıyormuydum onları?
Sevgimi yeterince veremedim mi?
Oyunculuğumumu beyenmediysen..
Senin için onuda değiştirebilirim..

Neden habersiz bıraktın beni?
Sahnemden inerken neden söylemedin?
Çekip gitmen hayat sahnemize yakıştımı..?
Avunduğum bişey vardı..
En azından hala seyirci koltuğundasın..
Orda oturma,
İçimin kan muslukları damlıyor..
Çıksan bikere daha sahneme?
Daha iyi olacağım,
Söz..

Diline mi taşındık?
Ama nedenn?
Benim Aşkım bir bedenine bedel..
Senin Aşkın küçük bir dil kadar yitirdimi kendini?
Kızma,ne olur..
Sen üzülme,
Ben gömerim herşeyi..
Sustum...

Ayaklandın nereye?
Bu salondan mı gidiyorsun?
Gitme desem?
Senaryoda yazmıyor ama yönetmenin..
Hiç bir şey umrumda değil..
GİTME..
GİTME...

Kapıyı kapatma bari..
Belki gelirsin yine izlemeye?
Açık bırak kapımı ne olur..
Üşüdün mü?
Ondan mı kapamak istiyorsun?
Üşüdüysen söyle içimin kapılarını kapatayım..

Gittin..
Sahneden inme vakti usta..
Sen beni içinden çıkaracak sözü söyledin
Ben seni içerimden nasıl çıkarabileceğim?

Sen elini ver bana,ben senin için oldum bile veda..
Dilindende bir kelimeyle çıkardın beni..
Sen üç ünlü ol ben üç ünsüz olurum
Sensizken bana yoksulluk yakışır..
Sözünü söyledin,bedeninden attın beni kirlenmiş bir kelimeyle..
Elveda..
Çıktı ağzından gökyüzüne doğru uçtu..

Kim bilir?
Belki bulutlara karışıp yağmur olur,
Mezarımın toprağına yağar..
Senin ağzından çıkacak parçalayıcı sözü bile kana kana içerim ben...