Elveda Şiiri - Gökhan Durgut

bir gecenin sabahında
nefessizce sarılıp ruhuna
geçmişin tekil kalıntılarını saplayıp,
baktığın aynalara,
mimiklerini susturup dövercesine
ne denli bir umutsuzluk
yaratabildiğini
kim bilebilir
Tanrı'mdan başka...

yağmurlar yağıyor
ezgiler çalıyor
bir buse konuyor dudaklarıma
ölüm kılığında..
sonrasında bir elveda..
can vermeye çalışan bir cesettir her zaman
elveda...