Elveda Şiiri - Efsun Dalya

Sen giderken ıslaktı sokaklar
Yağmur değildi yağan
Yağmur değildi sokakları ıslatan
Bendim senin ardından
Gözyaşı niyetiyle akan

Sen giderken
Yollarına kesmek istedim ben
Durdurmak istedim seni
Sen, benden giderken…

Gitme! daha erken
Kal! vakit varken
Ben böylesine severken
GİTME! demek geldi içimden…

Olmadı.
Yüreğim kanadı
Ama konuşamadı
Kelimeler dilimin ucuna kadar geldi
Yüreğim, dilimi lal eyledi

Sus! dedi sevdam
Konuşma! dayan
Kapanır, kapanmaz dediğin yaran
İnce bir sızı kalır onun ardından
Ara sıra kanayan
Göğsünü hafifçe sızlatan
Kapanır, kapanmaz dediğin yaran

Sonra sustum
Çareyi sus(a) makta buldum
Sana
Bir tek sana
Sana, yalnızca…
Yıllarca…
Canım hep acısa da
Hadi gözlerimi kapat/sana

Şimdi kayıbım sende
Rolüm bitti teninde
Düş-tüm gözlerinde
Kırıldım sözlerinle
Tutunmadım yüreğine

İntihardı bu beklide
Belki de,
Bile bile yürümekti ölüme
Çıplak ayakla hem de
Şeytana yürümekti,
Ayinlerle…

Ölümü içmekti
Bir yudum su niyetine
Gay bana gecelerde
Senin şerefine
Bu koca sevdaya söve söve
Yürümekti ölüme
Marifet
Son perdede
Elveda diyebilmekte…

Elveda!
Yüreğimdeki koca adam
Bil ki,
Bu kadın seni
Hep sevdi…