Elveda Şiiri - Emre Sarıkaş

Ben ezelden ebede yıkılmaz bir kahraman
Yaşarım bu savaşı hiç yılmadan an be an

Katlimi vacip kılan bu sensin gaddar yürek
Savrulur paslı kılıç yenilgiyi bilerek

Ebedim yalan olur ezelim doğru kılar
Hüsranı anlatıyor kulağımda şarkılar

Deniz derya taşar da dağlar yere serilir
Ruhu kopmuş teninden bedenimse devrilir

Esirin düşmektense yenilgiyi bir bilsen
Beyaz bayrak çekmedim şerefimle öldüm ben

Baki değil hiçbir can yine hükmüm sürecek
Ne korkaklar tadacak ne esirler görecek

Pare pare gönlüme sundu kıldan bir geçit
Haydi yiğidim yürü işte vakit bu vakit

Ben içine düşmüşüm terkedilmez uzağın
Yürüdükçe anladım içindeyim tuzağın

Öyle bir tuzaktır ki konuşmaz da susturur
Ağına düştüğün an kızılca kan kusturur

Asırlara döküldü bitmedi hiç bu bela
Mecnunlar hep öldü de Leyla yaşıyor hala

Tanrım çektiğim acı bilmem nasıl çiledir
Acısı yaktı beni lakin bile biledir

Haykırarak dedim ki adı sevdadır sevda
Damla düştü toprağa ey sevgilim elveda