Elveda Şiiri - Mehmet Lütfi Baturay

sen varya sen bir hiç uğruna yaktın beni.
mutlumusun şimdi, mutlu oldunmu.
beni öyle yerden yere vurman, beş para etmez insanlara satın beni! !
oysaki biliyordun senin için, neler yapa bileceyimi.
kırpmazdım gözlerimi dünyayı önüme alırdım
ama sen varya çaresiz bıraktın beni.
hep farklı yönlere çektin beni anlamak istemedin
hep yanlış düşündün beni
ben oysa seni üzek hiç bir şey yapmadım
herzaman kaçtım yanlış yapmaktan ama kurtulamadım.
yanlış yapmadıgım halde tuzağa düşen ben oldum! !
bir farenin kapana düştüyü gibi.
düştüm diye üzülmedim ve asla üzülmem tek üzüntüm seni üzülmen olur.
ozaman dayanamaz yüreyim üzülürüm belkide annesini kaybetmiş bir çocuk gibi ağlarım.
ama sen ağlama yeterki mutlu ol.
senin mutlu olduğun gün bilki benim mutlu olduğum gündür.
yeterki sen gül.
senin bir gülüşün dünyalara bedel.
ben yüreyime bir taş basarım saklarım üzgün olduğumu
kimse bilmez neler çektiyimi.
ama zor gelir gülüm bana.
senin yüzünü görmediyim gün.
onu çok gördüler bana gülüm.
ama olsun gülüm bu seni mutlu edecekse bir ömür boyu görmem yüzünü.
ELVEDA gülüm....! ! ! !