Elveda Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

Ben günahkârım af et yeri göğü yaratan.
Gönülden gözden yaşı silenlere elveda.
Koca ömür tükendi son duraktır kabristan.
Kimi yaşarken ağlar gülenlere elveda.

Şimdi anladım hayat hem neşe hem kedermiş.
Geçmez sanılan yıllar ne çabukta bitermiş.
Ne kadar yaşansa da herkes bir gün gidermiş.
Yaşamın kıymetini bilenlere elveda.

Dağ,taş,kurt,kuş verildi insanın hizmetine.
Giydi ruhumuz vücut elbise niyetine.
Ölüm gitti akıldan düştük geçim derdine.
Hak ve alacakları silenlere elveda.

Allahtan emanet ruh elbet terk eder seni.
Topraktan gelmiş idik toprak yutar bedeni.
Tek varlığın bu kaldı sıkı tut sen kefeni.
Dünya meşgalesine dalanlara elveda.

Helal edin hakları konu komşu arkadaş.
Kızım oğlum sevenim hayatımdaki sırdaş.
Kolum yüzüm gövdem baş ana baba can kardeş.
Hakkımız helal olsun diyenlere elveda.

Tek dileğim kaldıysa o da sanadır Rabbim.
Keşke seni anmaktan nasır tutsaydı dilim.
Beni sen yarattın ben günahkâr bir kulum.
Yolcu yolunda gerek kalanlara elveda.

15 Kasım 2009 Antakya