Elveda Şiiri - Hatice Dayan

Sustu düşlerim bugün…
Söylenecek sözüm kalmadı
Dökecek gözyaşım bitti
Yitirdim bugün içimdeki tüm masum sevinçleri
Düne döndüm bugünü unuttum,ağladım parçalandım
Ne vardı ki bitmeyen geçmeyen tükenmeyen
Bugün her şeyi sıfırladım zorla gülmekten vazgeçtim
Bu kadar acının içinde sahtekarca fütursuzca gülücükler saçmak neden? ?
Dibe vurmuş sancım var şimdi
Ağlıyorum düne,geçen zamana,ödün verdiklerime,tercihlerime ve bu dünyaya ağlıyorum… 
En iyi duruşların en güçlü bünyenin insanı olmak için boyandım,süslendim,paklandım
Neden ki? ?
Niçin bu aldatmaca? iyi değilsin işte,mutlu değilsin işte…
Ağla,parçalan ne geçiyorsa içinden bir bir uygula
Ellerimi yüzümü arındırdım makyajlarımdan,leş gibi maskelerimden
Olunmasını istediğim gibi olmak istemiyorum
Ben nasılsam öyle olmak istiyorum…
Dayatmayın bana dayanaklarınızı,öğretilerinizi,görevlerinizi…
Elveda yalancı gülüşlerim…
Elveda hiç çocuk olamayan güçlü karakterim…
Elveda beni matrah bir şey sanan dostlarım…
Elveda gözlerime derin bakan kedim beni anlayan tek sırdaşım…
Dibe vuruyorum bugün…
Ne olacaksa olur ölürsem kar,ölmezsem mucize…
Elveda tüm yalancı gülüşlerim…yırtık bir pantolon kuru bir ekmek parçası olsun bana yaşam veren.istemiyorum artık hiçbir şey…yaşamın ne olduğunun bilinmediği bir yalnızlığa bir terkedilmişliğe ve dibe kadar vurmaya gidiyorum…
Üzerimde ki pahalı ceketimi yakıyorum şimdi..Tırnaklarımda ki ojelerimi sileceğim ve gideceğim…ne ses bağırsın arkamdan ne de bir el uzansın kal diye…
her şeye herkese veda…ölürsem kar,ölmezsem mucize…
ELVEDA YALANCI GÜLÜŞLERİM…
ÜSTÜMÜ ÖRTÜYORUM SONSUZ BİR HIÇKIR GÖZYAŞLARIYLA…DOKUNMAYIN ELVEDA…