Bağışlayın dostlarım
Alışamadım
Yaşaması zor olan bu dünyaya
Tanıdım derken insanları
Yanılmışım, tanıyamamışım
Farkına varamamışım iyinin ve kötünün
Kötüleri de iyi bilmişim
Bağışlayın dostlarım
Zevk vermedi bana bu yaşam
Gülmeyi öğrenemedim
Hep ağladım
Hep hırpalandım
Hep yaralandım
Uzun yıllar beni sevecek bir insan çıkmadı karşıma
Yalnız kaldım
Fırtınalar değdi her yanıma
Saranım yoktu
Bağışlayın dostlarım
Anlamı kalmadı haricinizde dünyanın
Teklik yaratana mahsus
Ama ben de tek kaldım
Ne zor bir sınavmış bu benimki
Yalnızlık problemini çözemiyorum
Şimdi alın götürün sevgi kırıntılarımı
Ben giderken kırıntılarım dünyada kalsın
Şiirlerimle anlatamadım içimdekileri
Belki gelecek nesil anlar beni
Bu yüzden alın şiirlerimi
Bağışlayın dostlarım
Ben yokum artık yeni başlangıçlarınızda
Yürüyorum şimdi sonsuzluk denen boşluğa
Belki sonsuzlukta
Beni sonsuza dek sevecek biri çıkar karşıma
Gidiyorum işte
Elvedam size emanetim olsun
Bağışlayın dostlarım
Dünyada bıraktığım umutlarım umudunuza yol olsun.
Kayıt Tarihi : 9.2.2009 18:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DAHA HAYAT IRMAĞININ KENARINDASIN....
HELE GİR ISLANDA GÖREYİM GÖZLERİNİ.
TEBESSÜM YAKIŞIRKEN YÜREK ÜLKENE VEDALARA KAPAMALISIN UMUTLARINI.
ÖYLE TAKIP GÖĞSÜNE MOR GÜLLERİN DİKENİNİ ARDINA BAKA BAKA SIRLAR ÜLKESİNE GİTMEK YOK...
HELE BİR OTUR YANIMA İKİ NEFES VER DOSTLUKTAN BAKALIM....DAHA BU SANA İKİNCİ SELAMIM...SILAMIN ŞAHİNİNİ.....
SEVGİLER.
TÜM YORUMLAR (2)