Deniz kokan gözlerine hasretim yine bir hazan sabahında… Artık, bırakamadığım sensizliğimle bende gidiyorum rüzgarlı bir İstanbul sabahında…
Cansız resmine veda etmekten başka çaresi kalmayan bu adamı, boğazın iki ucundaki anılarınla hatırla olur mu? !
Kız kulesinin gölgesinde büyüyen bu aşkı ve karlar altında dans eden aşıkları hep hatırlat aklına…
Bakışlarımın mağrur seyrini, merhametine sığınmış kalbimi ve belki bir nebze serseri sevişlerimi unutma gül yüzlüm…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta