Elveda Şiiri - İsa Yılmaz

sonsuz bir yolculuğa çıkıyorum
bunu neden yazdığımı da bilmiyorum
hayat damla damla dökülürken durup bakmak istemiyorum
durmak istiyorum aslında, ama yapamıyorum..
belki döner belki de dönmez yüreğim
demek bu kadardı bakışmalarımız
görüp göreceğizmiz, sevip seveceğimiz
yada kanlı bıçaklı nefretlerimiz
hepsi buraya kadardı
elveda demek nasip olmaz herkese
dönüp de bakmadan ardına
tek ses etmeden gidişe dair
sessizce olur ayrılığa gömülüş
ama ben diyorum
ve gidiyorum...
elveda bir içimlik dostlarım
ve yarım kalmış umutlarım
buraya kadarmış
bahtımıza düşen ab-ı hayat pınarı
ahhhh!
daha başlarken bitişe yüztutmuş ömrümüz ve aşkımız...
saatler baştan ve sondan işlemiş...
bir fani sessiz bir 'elveda'demiş
kimseler 'kal' bile dememiş...