Elveda Şiiri - Şair Kuvark

şımarık bir rüzgar esintisi
küçük bir bulut kümesiydi yalnızlığım
ardımda kocaman bir ölüm hikayesi ve
küçük çığlıklara gebeydi düşüncelerimiz

şimdi!
biz nerdeyiz
ne yapmaktayız bilmiyorum
biz yokuz
sadece onu biliyorum...

düştü son damlada gök yüzünden
toprağa ve sonsuzluğa karıştı
ellerimden düşen acı taneleri toprağıma serpildi
ve yalnızlığım çetrefillendi

sonunda sen olan herşey sensiz
sen olmayanlar yalnız
ve ben olan herşey bencil oldu
zaman durdu
hayat kurudu
sonu sonsuzluk başı hayat olan bu evrende
ruhum köşe kapmacalara hapsoldu

elveda