Elveda Şiiri - Yakup Zengin

Elveda gözlerimin yeşili, yangınımın sarı alevi,
Elveda Sur'umun nefesi ruhumun mucidi,
Rüzgar da artık saçlarına değecek,
Rüzgar da senden nasiplenecek,
Belki bir toz konduracak sarı saçlarına,
Sonra alıp bana getirecek saçının ahengini,
Belki de saçından bir tel koparıp boğazıma dolayacak
Ve kesecek soluğumdan nefesimi.
Ahenkle raks edecek elim olmadan ellerin,
Gözlerim olmadan başka yeşilliklere dalacak gözlerin,
Hiçbir zaman sana baktığı an kadar yeşil olmayacak,
Ve dolmayacak giden bir otobüs ardında gözlerim.
Yansammı,ölsemmi yoksa ayrılığı öldürsemmi bilmiyorum,
Ama şunu biliyorum;
Ben seni yanımdayken bile özlüyordum.
Şimdi bir yokedişle,
Tüm kalıplaşmış sevgi sözlerine
ihanet ederek gittin,
Gidişin sanki kefendi,giydim.
Yokluğun karanlık bir mezardı,girdim.