Elveda Şiiri - Nuray Şaşihüseyinoğlu

Sen, benim vazgeçilmezim
İlk göz ağrım,Kaf Dağı kadar benim,
Anka kanadı kadar beklediğimdin.
Cefanı nazın saydım, katlandım,
Bir tek ânını bile ömre kâr saydım.

Çocukluktan beri özlediğimdin sen
Yaşamın kendisi,delice sevilen.
Sana dair her sevda, büyüttü seni gözümde
Her göreni kendine bağlayan efsun
Sihriyle büyüledi beni de.
Neydi sana böylesine bağlayan beni
Neydi yüzümü güldüren duyduğumda İsmini.
Nefes almakla eşdeğer tutmaklığımın
Neydi bağlayan gizemi?

Ama artık gidiyorum,olamayacağım seninle
Severek ayrılmayı tadacağım belki de
Sana dair her an tüllenirken bir bir
Senle yaşanabilecekler yeşerecek hayalde.
Bir sevdaydın geçilmez
Bir şiirdin ebedi
Ve bir şarkıydın dudaklarımda
Yaşamamamın sebebi.
Seviyorum seni güzel şehir
Seviyorum yasak mı?
Gitmek kahır olsa da gidiyorum
Beraberimde götürüyorum anılarımı.
Hoşça kal güzel şehir;
Hoşça kal eşsiz gurup,
Martı çığlıkları, tekneler
Âb-ı hayatım, deniz
Hepinize elveda.
Artık Adalar bensiz
Moda sadece resim
Bostancı, Harem, Salacak
Ilık esen bir rüzgar
Tuzlu,ıslak ve sessiz.

Daha yaşayacaklarımız vardı
Bitiremedim ki senin sultanları bile
Kendine aşık eden maceralar kitabını.
Daha seni yazacaktım
Daha beni bana bulduracaktın
Yarım kaldık be İstanbul
Hem de çok yarım.

Her köşende ömrüm var
Yüreğimse hep senin
Bir sevdaydın kalbimde
Tesiri yok gitmenin.
Hala vurgunum sana
Hala delice bağlı,
Hayallerle resimle
Avunmaya sığınan
Bir İstanbul aşığı.