Elvêdâ Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Kime bu ağıtlar,herkes durmuş ağlar,
Göz yaşı sel olmuş,sesler yürek dağlar,
Ben çoktan ölmüşüm,yazıktır sizlere,
Beden toprak oldu, duymaz sizi taşlar.

Huzur verin bana,kara toprak ana,
Bakın etrafıma, kurt kuş benden yana,
Kimi yalar durur, kimi de didikler,
Artık dönmüyorum, sağ yana sol yana.

Çürüyen bedendir, giydiğim kefendir,
Ağlayıp sızlanman, zevk veren neşemdir,
Huzur verin bana, ağıt vermez fayda,
Beni hep kızdıran, kırdığın köşemdir.

Bolca gül yerine, yeter kuru çalın,
Elveda boş dünyam, haydin hoşça kalın,
Huzurluyum burda, elveda herkese,
Gidin şu başımdan, yeter beni salın.

Bir daha gelmeyin, göz yaşı dökmeyin,
Mezarım mı yıkık, bakıp da bilmeyin,
Yanımdan geçenler, garipmiş desinler,
Çıkan diken yeter, gül falan dikmeyin.