Elveda Şiiri - Burhan Yıldız

bir üzüntü
bir hüzün kapladı içimi
kimi anasız kimi babasız
yaşlanmış artık doğa
eskiden gördüğüm ağaçlar
yanmış kül olmuş

hani nerde eski doğa
suyumu tükendi acaba
sanki içinde bir korku var
sanki ağaçlar,kuşlar,böcekler
herşey titriyor
o masumca görünüş
o çaresiz bakışları
içim acıyor arkadaş
yüreğim dayanamadı artık
neden öldürüyorsun onu
neden katlediyorsun arkadaş
onlar benim dostum
elindekimi kurtarıcak seni
bakan kuşlar artık bana bakmıyor
küstüm diyor arkadaşına
ve korkuyorum diyor
hiçbiri bana bakmıyor
yuvamızı yıktınız diyor
bak artık annem babam
karşıki evin orda yatıyor
gezdim hepsini gördüm
yaralı kuş bana bakıyor
ben ağlarken ak taşın üzerinde
boşuna ağlama dostum
artık sana elveda diyor.