Elveda Şiiri - Tekin Erdem Şahin

Hayat yavaş yavaş çekiliyor bedenimden
Hissediyorum…
Vücudum ağırlaşıyor…
Derken…
Beyazlar içinde bir adam görünüyor ileriden
Geliyor yavaş yavaş…
Geliyor ve sokuluyor bedenime
Ürperiyorum
Titrek bir mum alevi gibi sönüp yitiyorum
Karanlıklar diyarında yeni bir ateş yakıyorum…

Buhar olup uçuyor son nefesim
Son defa yalvarırken Allah’a
Oksijensiz kalıyor ciğerlerim…
Konuşamıyorum…

Nefes almak yada doğrulmak
Artık yasak!
Yasak sevmek, Gözlerinde takılı kalmak
Ya da aşkınla alev almak
Sözcüklerinde kaybolmak
YASAK…
Adını anmak dahi yasak

Toprak atılıyor cansız bedenime
Toprak doluyor ağzıma, yüzüme, gözlerime…
Sallar çakılıyor üzerime
Gömülüyorum... Gömülüyorum tarihe
Ve yok olup gidiyorum
Bir daha dönmemecesine

Elveda…
Elveda her gün beni yıkan kahpe dünya.
Elveda anılar ve ağıtlar!
Soluk güneş, yalnızlık, bitkinlik, yorgunluk
Kırılmış kalemim ve solgun şiir defterim
Hiç yaşamadığım umutlarım ve hayallerim
Elveda güzellikler diyarı Kayseri
Elveda Geleceğim…
Toprak altında kalacak olan sefil bedenim…
Elveda çürüyecek fikirlerim, gözü yaşlı sevenlerim
Ve hiç beni sevmemiş olan sen…
Son sevgilim…
Elveda… Elveda hepinize.