Nihayet geldi çattı.
Eşe dosta bir elveda diyemeden...
Neden toplandı bu kalabalık, avluya?
Neden kulakları sağır etmekte,
bu sessizliğin gürültüsü?
Börtü böceği bile almış bir sessiz
telaş.
İnce minareden ıslak musalla taşına inen
essalat.
Zehir zıkkım gibi düşmüş,
solmuş yapraklara çiğ.
Son
bahara karışıyoruz yine.
Kayıt Tarihi : 26.12.2002 16:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!