Elveda Şiiri - Adil Metan

Elveda gidiyorum bu şehirden.
Mutluluklarımı sevgilerimi bırakarak,
topladım tüm hatıralarımı,
sana hiçbir özlem bırakmadan.

İşte o gün solmaktadır güller,
Kendi cübbemin altında kaybolacağım.
Ve son kez dönüp bakacağım geriye,
dur diyemem artık perona giren trene.

Sadece sinema perdeleri dostluğumu paylaşacak,
İçimden gecen fırtınalara iyiyim diyeceğim.
Bir tek emirgan parkları soracak hatırımı,
ve kervanlar uğramayacak, yollarıma kimse çıkmayacak.

Kimsenin gözlerine bakmayacağım,
her gün uğradığım limanda beklenmeyeceğim,
Yaşıyor muyum, kaçıyor muyum bilinmeyecek,
artık sende, onlarda başkalarını sevecek.

Bir gün imkansız da olsa karşılaşırsak,
artık bıraktığın gibi olmayacağım.
Benden çaldığın ömrümü gözlerimde göreceksin,
şöyle bakakalacaksın, ürperecek geçmişlerin,
ve ondan sonra senin de dertlerin bitmeyecek.
Adil METAN