Elveda Şiiri - Önder Volkan Güven

hep umutsuzlugun koynunda actım
ben bu gözlerimi
yitirdim hayatın mutluluklarını
düşlerde buldum sevdaları
uzanmak istedikce ben
hep kaçtılar
yalnızlığın yoldaşıdır
artık bu beden
yoklukların
hıc olmayışların
kacar oldum insanlardan
kalabalıklardan
bu ölümler zulümler
savaşlar
dünya nereye gidiyor
ben istemiyorum artık
hiçbirseyi
gidiyorum ben
dönüşü olmayan bir yola
elveda sevgilim
elveda dünyanın bütün insanları
ben yoruldum artık
bu sahtekarlıklardan
nasıl yaşanır ben bilemedim
hayatı anlayamadım ben
yada hayat beni anlamadı
ama söylenen
bütün sözler boştur artık
geriye sadece bana
şu kalır
elveda sevdigim