Elveda Şiiri - Yücel Kayıran

Yetmiyor artık o kimyasal büyü içimdeki buzula
yapışıp kalmış ruhumu yeniden uçurmaya
Sokaklara çıkınca kalbimin titreyişine
bir kılıf gibi geçirdiğim yüzümün cesaretine

aldanmıyor artık ilkel ruhlar yabani rüzgar
bırakmıyor peşimi hangi sokağa sapsam
kırılıyor yüzümdeki o buzlu cam
kurtaramıyorum kendimi içimdeki oyuktan

düşerken bulaşıyor dudağıma, ürküyorum
cisimleşmemiş her ben bir muamma
şarkısız ruh annesiz kalmış çocuk
dayanamıyor artık aklımın varlığına

çarpınca dağılıyor bütün duygular
çocukluğumun yurtsuz rüyalarına
dokununca, içimdeki uysal nehir
buluyor giden yolu gözlerimin kıyısına

Hangimiz hangimize huzursuz bir elveda
gibi duruyoruz şimdi bu gölgenin içinde
'İşte çıkış! İşte vaha! ' diye koşarak
her yırtılan yerimize!