Elveda. Şiiri - Muhsin Bütüner

İkimiz bir olduk
Zamana karşı
Ömür verdik
Çile çekdik
Yıprandık
Yorulduk
Ayrılık günü geldi çattı
Şimdiden bizi sevenlere
Elveda deme zamanı
Gişdeceğime üzülmüyorum
Sevdiklerim orda
Burda çok sıkıltılar
Çektim
İnciltiler kırdılar
Bende incilttim
Kırdım ama
Özür diledim
Kalplerini aldım
Çokda dürüst
İnsan değilim
Belkide hısımımdan
Akrabamdan
Arkadaş çevremden
Dükkan komşularımdan
Özür dilemediklerim vardır
Bu şiiri aslında
Onlar için yazıyorum
Duyandan duymayandan
İşitenden işitmeyenden
Özür diliyorum
Affedin şu garibi
Affetmeyebilirsiniz
Karar sizin
Ama birde vicdanınıza
Danışın
Annemi zor tanıyorum
Babamı sekiz yaşında
Kaybettim
Öksüz kaldım
Bu dünyada
Ekmek verenoldu
Ara sıra elbisede
Alan oldu
Hatta eski elbiseler
Verenler oldu
Bende giydim
Yeter ki üstüm açık
Karnım aç kalmasın
Bu arada dedemi
Ebemi amcamı
Yengemi
Abimin yaptıklarını unutamam
Rabbime onlar için dualar ettim
Gariplik o zaman başladı
Uzun uzun ağlardım
Zaman su gibi geçiyor
Bazı günler saatler zor geçiyor
Garip kalanlar öksüz kalanlar
Aç,açık kalanlar beni anlar
Günlerden birgün
Bir dost elimden tuttu
Gönlüme sevgi
Yüreğime hoş seda sundu
dosttan güç aldım
Güven duydum kendime
Kendimi tanımaya
İnsanları sevmeye başladım
Din,ırk,mezhep
Şucu,bucu demeden
Yaşamak ne kadarda güzelmiş dedim
Uzun zaman yüzümü
Güldürdü
Teşekkür ediyorum
Dost olan dostta
Sende,sende hakkını
Helal eder misin?
Güzel dost insan
Ayrılık saati çaldı
Anılarla ayaktayım
Beni tanıyanların
Tanımayanların
Dualarını bekliyorum
Hoşçakalın
Güzel insanlar
Hısımlar
Akrabalar
Arkadaşlar
Yoldaşalr
Dostlar
Dost görünüyor
Düşmanlık düşünenler
Elveda elveda
Hoşçakalın
Dostça kalın.