Dağların yüksek yamaçlarında,
Karlar hiç erimese.
Gökyüzünün en parlak yıldızı
Hiç kaymasa,yerinde kalsa
Tüm çiçekler hiç bozulmadan,
Hep ağaçlarda kalabilse
İnsanlar birbirinin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Şiirin her dizesinde öylesine derin bir arzu ve de doğal istekler var ki kıymetli şaire,bu emellerini çok açık sade anlaşılır bir dille ifade etmiştir...Bunlar,insanca yaşamanın su hava besin gibi en temel gıdalarıdır bence...Ayrıca,kaybetmenin acısı,hüznü de o denli derin vurgulanmıştır mısralarda sevgili şaire tarafından..Kaybetmek,bir daha görememek,sesini duyamamak,nefesini hissedememek bunlar düşünülmesi dahi korku,acı ve hüzün veren duygulardır...Öyle değil mi?
Hele baktıkça insanı derin duygulara sevk eden o resimler yok mu gözleri buğulandıran,nemlendiren,anılara götüren hüzünle karışık farklı hislerdir bunlar...İşte,bunların da bazı dizelerde altının kalınca çizilmiş olduğunu gördüm...
Bu hüzün yüklü,sevgi dolu duygusal şiiri nedeniyle çok değerli şairemizi yürekten tebrik ediyorum...Hürmetimle...Savaş GÜRSOY
İnsan kendini tutuyor.. tutuyor da öyle bir zaman geliyor, tek bir sözcük yetiyor gözyaşlarımızın boşanmasına.. Elveda demeler.. sevgilerimiz, zamansız kopup gidenler!.. Ya ben!... ya ben'.. Tek bir oğlunu trafiğe kurban vermişken.. Dur oğul !.. Hadi, tut göz yaşlarını!.... Baban gelmiş.. baban... unutmuş yaşamın tüm yollarını!...
Başarılar..... Aldırma bizim derdimize şiir dostu..özür...
keşke hayatta sizingibi armağanlar olsa keşke
Armağan hanım belli ki kaybettiğiniz bir cana yazmışsınız bu şiiri.
Dilerim cananlarınız sizinle olur..
Sevgiler, başarılar.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta