Elveda Şiiri - Serkan Erkan

Keşke tekrar diyebilseydim, seni seviyorum,
Keşke ellerimle dokunabilseydim tenine.
Mısralardaki kadar yakın, fakat mahrum,
Ve yine sevebilseydim eskisi gibi ölesiye.

Ayrılığın ölüm gibi gelmişti bedenime,
Kelimelerde soğuk bir nefes ve tüyler ürperten ifaden.
Bir an sarsıldım, o pembe ölümün ağırlığı çöktü üstüme,
Saatlerce sessiz bekleyiş ve birden diriliş, aniden.

O an tüm sevgim tükendi,
Nefret ve kin sardı bedenimi.
Buz kesmişti ayrılık rüzgârı her yerimi,
Keşke o an söyleyebilseydim yine seni sevdiğimi.

Artık çok geçti biliyorum,
Şimdi seni sevdiğimi dağlara haykırıyorum.
Bedenim ve ruhumun uçtuğu yerde,
Yine eski sevdaları arıyorum.

Hem sen bilir misin eski sevdaları,
Hani aşkları için ölürler ya…
İşte bende arıyorum böyle sevdaları,
Keşfi ne kadar zor olsada.

Eğer bir gül bahçem olsaydı,
Ve güllerde sevda yüklü “Leyla’lar”
Acep orda açarmıydı,
Benim aradığım sevdalar.

Sende açarmıydın ey sevgili,
Bir gül gibi gönül bahçemde.
Ve tekrar sever miydin batırmadan dikenini,
Rastlar mıydım sana böyle bir bahçede.

O an uzatırdım sana elimi,
Bilmiyorum dokunabilir miydim sana,
Fakat koparmazdım dalından seni,
Kıyardım kendime, bil ki kıyamazdım sana.

Bu belki benim ölümüm olacak,
Her aşkın bir hüznü vardır ya,
Bu aşkın hüznüde benim ölümüm olacak.

Elveda sana sevgili, elveda…
Yüreğim ve sevgimin yettiğince,
Elveda…