Sadece sen ve ben kalıyorduk.
Ve 2 miz kaldığımız anda sen yine beni yalnızlığıma terk ediyordun.
Sanki yalnız kalmam için geliyordun, bunu yaptığında da tek kelime etmeden, arkana bile bakmadan, çekip gidiyordun.
Kaçıncı gitmendi hatırlamıyorum, çok direndim ve bu kez, asla yalnız kalmayacak hale geldim, bir sürü insanın özlediği aradığı uğradığı bir istasyondum artık.
Ve sen yine beni yalnızlığa itmek için döndüğünde, bu kez izin vermedim fakat yine sana kimseye açmadığım kadar yer açtım yüreğimde, yine çok çabuk benimsedim benimle olmanı, her zamanki gibi.
Yine de sen bu kez gittiğinde yalnız kalmayacaktım, ağzından beni mutluluktan öldürecek çok az söz çıkaran sen bu kez en öldürücü darbeyi vurdun,
çok ama çok uzun zamandır anmak bir yana, yakınından bile geçmediğin bir kelime seçtin bu darbe için…
Tamamını Oku
üç elveda şiirinizi de okudum.sevginizin gücünü kıskanmamak elde değil.sabrınız müthiş.anlatışlarınızdaki yalınlık,yoruma gereksinim duymadan,acılarınızı duyumsatacak güçte.umarım mutlulukları bitimsiz ve yanızlığa mahkum olmayan bir istasyon özeliği içindeve asla yalnızlığa mahkum olmadan sürer yaşamınız.
saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta