Gidiyorum işte yalnızlıklara doÄŸru.
Ardımda sana sana bir şey bırakmadım,
Bir kalem, bir defter dışında...
Yazarsın artık beni
hüzünlü, soÄŸuk duvarlara
Sonra, kimsesiz çıÄŸlıklar gibi
döner bakarsın ardına
Bir hayalim bir de sen kalırsın
acımasızlıklarla dolu yıllara
Ve şu sözleri düşürüversin satırlara:
Elveda, yaralı söcüklerler dizginlenmiş hayata
Elveda,hüzünü martılar gibi kanat çırpan sevdalara
Elveda, yaÄŸmurdan sonraki toprak kokusu kadar yaşanmış yıllara
Elveda, aşkın ateşiyle kavrulmuş destanlara
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta