Silah olmak istesek
Tetik size kalır
Kurşun onlara
Müebbet bana.
Barışa çalsak rengini dünyanın
Kırarsınız fırçasını
Soğuk bir namlu
Dururken şakağınızda
Doygunluğunuz size kalmaz
Açlıkta varken dünyada,
Gözlerinizi açarken her sabah
Kendinizden uzaklaşın biraz
Uğraşınız insan olsun,çünkü onlar
Teselliye,aşka,sevgiye muhtaç.
Oysaki biz
Acılardan sevgilere
Kırık kalplerle girerken bile
Komşu olsa da hasret evimize
Ekmeğimizi,elimizin hamuruyla
Paylaştık o gece,
Ölüme de hoş geldin dedik,hasrete de.
Kayıt Tarihi : 19.4.2011 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!